Το συγκεκριμένο διαμέρισμα έτυχε να γίνει διαθέσιμο στους πελάτες μόλις 4 μήνες προτού γεννηθεί το πρώτο τους παιδί αφήνοντας ελάχιστο χρόνο για την ανακαίνιση και τη μετακόμιση. Παρά τα στενά χρονικά περιθώρια, ήταν μιά μοναδική ευκαιρία να επενδύσουν το νέο αυτό χώρο με τα όνειρα και τις προβολές τους για το μέλλον. Η λέξη κλειδί εδώ ήταν “προτεραιότητες”: Ένας χώρος για τα βιβλία τους, μιά κουζίνα όπου θα περνούσαν αμέτρητες οικογενειακές ώρες αλλά και πολλές βραδιές με φίλους και το παιδικό δωμάτιο που θα γαργαλούσε τη φαντασία των παιδιών όταν ξυπνούσαν κάθε πρωϊ. Η βιβλιοθήκη εξελίχθηκε σε μιά συνεχή γραμμή από μασίφ ανοικτόχρωμο ξύλο που διατρέχει το μακρύ λευκό τοίχο του σαλονιού, αγκαλιάζει το τζάκι, σπάει για να αφήσει κενό για προβολές ταινιών, παχαίνει για να δημιουργήσει αποθηκευτικούς χώρους και παραλαμβάνει διάσπαρτα ξύλινα “αγκάθια” ως βιβλιοστάτες κάθετους και οριζόντιους. Η κουζίνα έγινε με συνδυασμό ανοικτών ξύλινων ντουλαπιών, πάγκου από αγυάλιστο μάρμαρο στο χρώμα της άμμου και πλακάκια στο χρώμα της ελιάς για να συνομιλεί με τον πράσινο λόφο του Λυκαβηττού που βρίσκεται αντικρυστά της. Τέλος, ο ένας τοίχος βάφτηκε σαν μαυροπίνακας και φιλοξενεί ανά πάσα στιγμή τις καλλιτεχνικές ή άλλες ανησυχίες καθενός τους. Στους τοίχους του παιδικού δωματίου μπήκαν δεκάδες σχέδια και σκίτσα στο χέρι που ψηφιοποιήθηκαν, μεγεθύνθηκαν, εκτυπώθηκαν σε αυτοκόλλητα, κολλήθηκαν και ξεκολλήθηκαν πάλι αφού οι τοίχοι βάφτηκαν λιλά. Μέχρι σήμερα, δεν έχουν εξαντληθεί τα παραμύθια που ξεπηδούν από τους τοίχους αυτούς.