Προτού διασχίσουμε το κατώφλι της κατοικίας, φαντασιωθήκαμε τις υπέροχες θέες που θα απολάμβανε, έχοντας σε πρώτο πλάνο το λόφο του Λυκαβηττού. Προς μεγάλη μας έκπληξη, παρότι το διαμέρισμα είχε ανοίγματα σε 3 πλευρές, η εντυπωσιακή θέα του Λυκαβηττού ήταν εγκλωβισμένη σε δύο μικρά ανοίγματα στα υπνοδωμάτια και αποκομμένη από την καρδιά του σπιτιού! Ήταν μεν ευρύχωρο και με ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής του μεσοπολέμου, δυστυχώς όμως, ανάκατα στοιχεία από διαφορετικές περιόδους κατασκευής και κατοίκησης, παρεμβάσεις και προσθήκες, έδιναν σήμερα ένα αποτέλεσμα χωρίς χαρακτήρα και συνοχή. Στις πρώτες εντυπώσεις ήρθε να προστεθεί και το αίτημα των πελατών για μια νέα διαρρύθμιση στην οποία η κατοικία θα μπορούσε να λειτουργήσει είτε ενιαία, είτε να διαχωριστεί σε δύο μικρότερα ανεξάρτητα διαμερίσματα προς ενοικίαση. Αποδεχτήκαμε την πρόκληση με μεγάλο ενθουσιασμό και ήδη ξεδιπλωμένες μπροστά μας τις επιθυμίες για το νέο χώρο. Πρώτο μέλημα ήταν η πλήρης αναδιοργάνωση των λειτουργιών, ώστε η καρδιά του σπιτιού να «στραφεί» προς το Λυκαβηττό. Παράλληλα οι χώροι οργανώθηκαν ώστε με το κλείδωμα δύο πορτών, μία οικογενειακή κατοικία να μετατρέπεται σε δύο μικρότερες, και με το άνοιγμα 2 φύλλων ντουλάπας, τα 2 παιδικά υπνοδωμάτια να μεταμορφώνονται σε studio με δωμάτιο, σαλόνι και μικρή κουζίνα. Ακολούθησε μια συναρπαστική εμπειρία κατασκευής, όπου αφαιρέθηκαν μέρη τοίχων, εσωτερικά και εξωτερικά, με χειρουργικές παρεμβάσεις, με στόχο να ενοποιηθούν χώροι και το φως να διαχέεται από κάθε πλευρά. Με παιχνιδιάρικη διάθεση, διανοίχθηκε ένα μικρό παράθυρο από την κουζίνα στο σαλόνι ώστε ακόμα και καθισμένος κάποιος στον καναπέ να απολαμβάνει τη θέα του λόφου. Τα υπέροχα ξύλινα παρκέ και μωσαϊκά συντηρήθηκαν και αναδείχθηκαν, ενώ κατά τόπους συμπληρώθηκαν με νέα χαρμάνια που φτιάχτηκαν επί τόπου. Η χρωματική παλέτα επιλέχθηκε λαμβάνοντας υπόψη τους τόνους των μεσοπολεμικών κατοικιών και χρησιμοποιώντας τολμηρές αντιθέσεις που αναδεικνύουν το σύγχρονο χαρακτήρα της. Οι πάγκοι στην κουζίνα και το μπάνιο κατασκευάστηκαν από πράσινο μωσαϊκό που δένει αρμονικά τόσο με τα χρώματα του κτηρίου, όσο και με το πράσινο του Λυκαβηττού. Τα ντουλάπια της κουζίνας βάφτηκαν σε ένα έντονο, βαθύ κόκκινο, με πινελιές του ίδιου χρώματος να συνοδεύουν τα γκρι, λαδί και σπασμένα λευκά τοίχων και ταβανιών. Η μεγαλύτερη ανταπόδοση ήρθε όταν μήνες μετά την ολοκλήρωση του έργου, οι ιδιοκτήτες είπαν ότι ακόμα ανακαλύπτουν και απολαμβάνουν τα προτερήματα των σχεδιαστικών μας επιλογών στην καθημερινή τους εμπειρία κατοίκησης.

*Το έργο έχει δανειστεί το όνομά του από την ταινία του James Ivory του 1985 και το ομώνυμο βιβλίο του E.M Forster του 1908.