Ο χώρος είχε τη δική του ιστορία, την οποία γνωρίζαμε καλά προτού καν τον δούμε: Σχεδιάστηκε το 1995 από το Χρήστο Παπούλια για να φιλοξενήσει την ιστορική γκαλερί Επίκεντρο και στη συνέχεια τη γκαλερί QBox. Αποστολή μας τώρα ήταν να τον μετατρέψουμε σε κατοικία για ένα πατέρα κι ένα γιό, αναγκαστικά όμως καθαιρώντας το έργο ενός από τους αγαπημένους μας Έλληνες αρχιτέκτονες. Αυτή η πρόκληση μας προκαλούσε μόνο τρόμο. Αν και τρέφαμε ελπίδες συντήρησης κάποιων στοιχείων, μετά την αποτύπωση, φάνηκε ξεκάθαρα ότι ήμασταν αναγκασμένες να παρέμβουμε δραστικά στη διαρρύθμιση προκειμένου να βρουν τη θέση τους οι νέες χρήσεις. Ήμασταν όμως εξίσου αναγκασμένες να δημιουργήσουμε ένα διάλογο με την προηγούμενη πρόταση, έστω ετεροχρονισμένο.

Ο Παπούλιας είχε αγνοήσει πλήρως το υφιστάμενο κέλυφος της πολυκατοικίας και είχε εγκαταστήσει στη μέση του χώρου ένα κύβο σε στροφή. Είχε επίσης σχεδιάσει μια υπέροχη συρόμενη σιδερένια εξώθυρα κι ένα καμπυλόσχημο wc με επένδυση ξύλου. Έτσι με τη σειρά μας, αγνοήσαμε κι εμείς το υφιστάμενο κέλυφος, κι εγκαταστήσαμε στη μέση του χώρου ένα νέο κύβο. Η εξώθυρα σώθηκε ως δια μαγείας, το wc όμως θυσιάστηκε στην επίπονη μάχη της κατεδάφισης.

Ο νέος κύβος, στιβαρός και κατασκευασμένος από εμφανείς τσιμεντόλιθους, αποτελεί το μόνο συμπαγές στοιχείο από την πρόσοψη ως την πίσω πλευρά του κτηρίου. Παραλαμβάνει τα δύο όμοια ανεξάρτητα λουτρά πατέρα και γιου κι απομακρύνει τα δύο όμοια υπνοδωμάτια από τους χώρους διημέρευσης. Μία γραμμική τζαμαρία από άκρη σε άκρη προσγειώνεται μπροστά του και δημιουργεί ένα σαφές όριο ανάμεσα στο δημόσιο και το ιδιωτικό, το θόρυβο και την ησυχία. Μια σειρά από κλειστά στοιχεία, κουζίνα, γραφείο, ντουλάπες wc, τακτοποιούνται στους πλαϊνούς τυφλούς τοίχους. Στην αισθητική του «λευκού κύβου» με τις λείες επιφάνειες και τα ουδέτερα χρώματα, αντιτάξαμε αδρά υλικά που είτε αποκαλύψαμε και συντηρήσαμε, είτε φέραμε εκ νέου καθώς και συνθέσεις βαφής από τα τρία βασικά χρώματα. Μέσα στα ευρήματα της κατεδάφισης ήταν και ένας παροπλισμένος ακάλυπτος χώρος στο πίσω μέρος, που ενεργοποιήσαμε εκ νέου ως βεράντα των υπνοδωματίων. Το κίτρινο χρώμα του φέρνει μια απόκοσμη λάμψη «τεχνητού ηλίου» που διαχέεται από τα δωμάτια ως το καθιστικό και την τραπεζαρία.